จองจำรัก จองจำหัวใจ - ธารณ์

เรื่องบางเรื่องโอกาสมันก็มีได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น
คนเราทุกคนไม่มีใครอยากเป็นคนโง่ซ้ำซากอยู่ได้ทุกครั้งหรอกค่ะ หมายความว่ายังไง ราเมศร์มองหน้าเธอ
ไม่เข้าใจกับประโยคปริศนานั้น ฉันก็พูดไปเรื่อยเปื่อย
ถ้าคุณไม่เข้าใจก็ช่างมันเถอะ ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ
แสนรักมองคนตรงหน้าอย่างผิดหวัง
จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่พูดความจริงเรื่องที่ไม่มาหาเธอตามนัดเมื่อวาน เดี๋ยวสิรัก ขึ้นรถเถอะ พี่ไปส่ง ชายหนุ่มบอกคนที่เบี่ยงตัวเดินหลบไปอีกทาง
ขอบคุณค่ะ แต่วันนี้ฉันอยากเดินไปทำงาน
เช้าๆอย่างนี้อยากเดินคิดอะไรเงียบๆ งั้น
พี่ก็จะเดินเงียบๆไปเป็นเพื่อน ราเมศร์บอกอย่างไม่ยอมแพ้
ก้าวเท้าเดินตามหลังแสนรักไปเรื่อยๆก่อนจะเร่งฝีเท้าขึ้นมาเดินเคียงข้าง
เขามองสีหน้าครุ่นคิดปนสับสนของเธออย่างใจไม่ดี
หรือเธอจะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ชายหนุ่มลอบถอนหายใจอย่างกลัดกลุ้ม
มือหนาเอื้อมไปจับมือเรียวของคนที่เดินอยู่ข้างๆอย่างที่เคยทำประจำ
แสนรักดึงมือของเธอออกจากมืออบอุ่นที่มันเคยเป็นสิทธิ์ของเธอ
แต่ตอนนี้มือแข็งแรงทั้งคู่ของราเมศร์ไม่ได้มีไว้สำหรับเธออีกต่อไปแล้ว ทำไมล่ะ? ชายหนุ่มเดินมาดักหน้าเธอ
เริ่มทนไม่ได้กับท่าทางเฉยชาและคำพูดแปลกๆนั้น แสนรักมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ
ทำไมไม่บอกพี่ละ พี่ไม่เข้าใจท่าทางเย็นๆอย่างนี้ของรักหรอกนะ ขอทีเถอะ
อย่าทำให้ปวดหัวไปมากกว่านี้ได้ไหม ราเมศร์พูดเหมือนหมดความอดทน
โดยที่ไม่รู้เลยว่าเธอก็หมดความอดทนกับเขาเหมือนกัน
หญิงสาวมองเขาด้วยดวงตาสมเพชและเกลียดชังจนคนที่มองสบตาเห็นแล้วหวั่นใจ.....