ชื่อสินค้า: [Out of Stock] ให้ปีกรักนำทาง ... อสิตา

สำนักพิมพ์อรุณคำโปรยจากปกหลังนลิน สาวน้อยลูกครึ่งผู้เงียบขรึมที่มีแต่แม่เพียงคนเดียวเป็นหลักยึด ได้มาพบ พัดพาย เด็กหนุ่มซึ่งแม้จะกำพร้า ทว่าเข้มแข็ง เขาเข้ามาทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปแต่โชคชะตากลับเล่นตลก ทำให้ทั้งสองต้องห่างไกลกันด้วยความเข้าใจผิด และโชคชะตาอีกนั่นเอง ที่ทำให้ทั้งสองมาพบกันอีกครั้งบนทางแห่งความรักโดยมีอุปสรรคเป็นบทพิสูจน์แล้วจู่ๆ ก็มีมือหนึ่งยื่นมาหยิบลูกบอลสีทองจากกล่องในอ้อมแขนของเธอไปแขวนบนกิ่งที่สูงขึ้นไปอีก เจ้าของมืออยู่ใกล้จนได้กลิ่นโคโลญอ่อนๆ ระเหยมา หากนลินได้แต่จับจ้องสายตาอยู่ที่มือนั่นที่นิ้วก้อยมีแหวนทองคำ และหัวของมันเป็นไพลินรูปไข่น้ำงามเธอหลับตาลง ขนที่คอลุกเกรียวเมื่อรู้สึกตัวว่าเขาเข้ามายืนอยู่ชิดหลังเธอมากแค่ไหน ลมหายใจอุ่นๆ เป่ารดเรือนผมยาวสลวยเธอได้ยินพัดพายหัวเราะในลำคอเบาๆ นลินผงะและตั้งท่าจะวางกล่องลงกลัวอะไรเปล่าพี่ไม่กัดหรอก เขากระซิบ ก่อนจะช่วยเธอแขวนของพวกนั้นต่อนลินรู้สึกประหม่าจนบอกไม่ถูก เพิ่งนึกได้ว่าห้องนี้มีคนอีกหลายคน และหนึ่งในจำนวนนั้นน่าจะเป็นโยโกะ ผู้ซึ่งจนป่านนี้ยังไม่ระแคะระคายว่าเธอและพัดพายเคยรู้จักกันอ่านแล้วคิดอย่างนี้ค่ะเป็นเรื่องที่เรื่อยๆ สบายๆ เริ่มต้นจากความหลังในวัยเยาว์ของเด็กสองคน พัดพาย เด็กผู้ชายเป็นเด็กที่รับมาเลี้ยง แต่ไม่ได้มีเรื่องร้ายๆ ในครอบครัวนะคะตอนแรกอ่านแล้วคิดว่าจะมีเกลียดกันแบบลูกจริงลูกเลี้ยงซะอีก ส่วนเด็กผู้หญิง นลินเป็นลูกครึ่ง พ่อตาย แม่เลยมาอยู่กับป้าด้วยความที่พัดพายเป็นเด็กที่รับมาเลี้ยง ป้าของนลินเลยไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ เลยแอบกีดกันอยู่เล็กๆ ค่ะการเดินเรื่องในช่วงแรกก็เป็นความสัมพันธ์ของเด็กๆ แต่เมื่อโตขึ้นแล้วโดนกีดกัน ก็เลยห่างๆ กันไป โดยที่นลินเองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมพี่ชายถึงห่างไปน่ะค่ะ ทั้งสองคนก็เลยมีชีวิตของตัวเองแบบแทบจะไม่ได้ติดต่อกันเลยพัดพายไปเรียนดนตรีที่เวียนนา ส่วนนลินไปเรียนเกี่ยวกับแฟชั่นที่อิตาลี จนในที่สุดได้มาเจอกันอีกทีที่อเมริกา (ทั่วโลกแล้ว)พอมาเจอกัน ต่างคนต่างก็มีคนของตัวเองอยู่แล้ว แม้จะไม่ใช่แฟน คนนอกก็มองเหมือนแฟนอยู่ดี เลยยิ่งทำให้ทั้งสองคนไม่กล้าพูดเรื่องความรักกันไปใหญ่ค่ะส่วนที่ชอบในเรื่องนี้คงเป็นบรรยากาศสบายๆ เรื่อยๆ ไม่กดดันตัวละครนิสัยค่อนข้างดี มีตัวร้ายบ้าง แต่ไม่เด่นมาก พอให้รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยค่ะมีคนอื่นแกล้งให้พระเอกนางเอกไม่เข้าใจกันนิดหน่อย แต่ไม่แบบอิจฉากรี๊ดๆ ส่วนพระเอกก็อยากให้นางเอกไปตามที่ฝันน่ะค่ะ เลยเสียสละอะไรทำนองเนี้ยเลยเป็นสาเหตุให้ไม่เข้าใจกันอีกอย่างที่ชอบคือมี quotes จากหนัง จากเพลง ให้เข้าใจอารมณ์ตัวละคร ยิ่งตอนเศร้าๆ ยิ่งเศร้าขึ้น (แต่ชอบนะ)โดยเฉพาะตอนที่มีคนอกหัก แล้วใช้บทละครเรื่อง Beauty and the Beast มาแทรก สัตว์ป่ารักหญิงสาว จึงเลือกที่จะปล่อยเธอเป็นอิสระสุดท้ายแล้ว ... สัตว์ป่าจึงปล่อยให้หญิงสาวจากไปแม้รู้ว่าเธออาจไม่มีวันกลับมาหาตนเองอีกเลยแม้จะรู้อย่างนั้น ...(ชอบเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวค่ะ )สรุปว่าเรื่องนี้เรื่อยๆ อ่านแล้วสบายใจดีค่ะ
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=lalabel&month=05-2009&date=05&group=5&gblog=27