หนาวสวาท - วาต์

เชษฐ์ อินทรพุฒิศักดิ์ คือมหาเศรษฐีหนุ่มผู้มีใบหน้าหล่อเหลาปานเทพบุตรและมีเรือนกายกำยำ แกร่งกล้าม เซ็กซี่เย้ายวนใจผู้หญิงที่ได้พบเห็นแต่ถึงแม้จะมีคุณสมบัติที่เพอร์เฟกต์และผู้หญิงจะตบกันตายเพื่อแย่งทะเบียนสมรสสักแค่ไหน ทว่ามหาเศรษฐีหนุ่มเจ้าของไร่กลับไม่เคยชายตาแลผู้หญิงคนไหนเลยสักคนนอกจาก พิมพ์รดา ลูกสาวของนายทหารยศพลโท ซึ่งเป็นเพื่อนของบิดาและเคยได้ทำสัญญากู้ยืมเงินจากครอบครัวของตนในอดีตไปทั้งสิ้นหกล้านและเท่าที่ผ่านมา เพื่อนของบิดาก็ไม่เคยจ่ายเงินคืนแม้แต่ดอกเบี้ยดังนั้น ชายหนุ่มก็ควรได้ตัวลูกสาวของเขามาเป็นเมียขัดหนี้ไม่ใช่หรือ!
พิมพ์รดา ถึงคราวเข้าตาจน เมื่อทางบ้านไม่มีปัญญาหาเงินไปคืนเขาแถมผู้เป็นบิดายังคิดจะฆ่า เชษฐ์ อินทรพุฒิศักดิ์ มหาเศรษฐีหนุ่มคนนั้นเพื่อล้างหนี้เสียอีกถึงจะไม่เคยรักชอบเขามาก่อน แต่หล่อนก็ไม่ใจจืดใจดำปล่อยให้เขาตายทั้งที่ไร้ความผิดแน่ๆหญิงสาวจึงเดินทางไปเพื่อเตือนชายหนุ่ม ก่อนจะตกใจแทบสิ้นสติเมื่อพบร่างที่จมกองเลือด!แม้ใจจะไม่ได้รัก แต่หญิงสาวจึงตัดสินใจอยู่ที่นี่เพื่อปรนนิบัติและเยียวยารักษาชายหนุ่มด้วยความสำนึกผิด
ทว่า... ท่ามกลางความชิงชังและความโกรธแค้นที่มหาเศรษฐีหนุ่มมีให้กลับมีรอยไฟอันเร่าร้อนแห่งรสสวาทที่คนทั้งสองพร้อมจะกระโจนเข้าใส่จนเกินจะหักห้ามกระทั่งหญิงสาวสมยอมให้มหาเศรษฐีหนุ่มสอนบทเรียนพิศวาสทั้งตัวและหัวใจเพียงเพื่อท้ายที่สุดแล้ว... หล่อนจะกลายเป็นอีโง่ให้เขาหลอกเขาหลอกหล่อนมาตลอด! ทั้งหมดที่ผ่านมาคือแผนการของเขาอย่างนั้นหรือ!
ไม่ต้องพูดอะไรหรอก ผมเข้าใจคุณดี เขาผลักร่างบางให้ออกไป ก่อนจะจุมพิตลงที่หน้าผาก เพราะไม่อยากรังแกหล่อน ดูสิ ตัวสั่นอย่างกับลูกนก ถ้าผมรุกคุณอีกสักหน่อย คุณหนีผมไม่พ้นหรอกสาวน้อยเสียงหัวเราะหึๆในตอนท้ายสร้างความอับอายให้คนฟังอย่างคาดไม่ถึงนี่แน่ะ หล่อนทุบเข้าที่อกกว้าง คุณหาว่าฉันเป็นพวกไม่ประสีประสาอย่างนั้นเหรอสีหน้าเอาเรื่องของพิมพ์รดาทำเอาเชษฐ์กลั้นหัวเราะ หรือว่าไม่ใช่ เขาเลิกคิ้ว ฉันเคยมีแฟนนะ และฉันก็บอกคุณแล้วแล้วเขาเคยทำแบบนี้กับคุณหรือเปล่าไม่เคย... ข้อนี้หล่อนร้องอยู่ในใจ แค่จับมือยังถือว่ามากเกินไปสำหรับหล่อนถ้าไม่เคย เดี๋ยวผมจะสอนให้ เริ่มเลยเป็นไงพิมพ์รดาไม่ทันตั้งตัว เขาก็ก้มหน้าลงมา สอดไล้นิ้วมือเข้าที่เรือนผมนุ่ม แล้วจูบปากอิ่มอย่างรวดเร็วแต่ล้ำลึกแบบนี้เคยไหมสาวเจ้าอ้าปากตะลึงงัน ตัวเกร็งไปหมด... ความรู้สึกซาบซ่านคือสิ่งเดียวที่รับรู้ได้