สวรรค์ทมิฬ (ชุด โฉมงามนางบําเรอ เล่มจบ) - ศิศิรา (นามปากกาเดิม ณ ราธา)

อัครวินท์ เอ็ดวาร์ด ปิติชา ไครเซอร์เทพบุตรหนุ่มเด็กกำพร้าซึ่งเติบโตมาจากข้างถนนในลอสแอนเจลิสซาตานผู้มีเรือนกายแกร่งกล้าม และดวงตาสีฟ้าลึกลับเช่นเดียวกันกับมหาสมุทรแคริบเบียนชีวิตที่เสเพลด้วยความสัมพันธ์ข้ามคืนกับผู้หญิงไม่เคยซ้ำหน้าของเขากำลังสั่นคลอนเมื่อถูกตามล่าจากกลุ่มคนสองฝ่ายซึ่งเป็นปริศนา จนต้องหลบหนีข้ามทวีปมายังประเทศไทยและด้วยการไล่ล่าอันโหดเหี้ยมนี้ ชักพาให้เขาได้มาพบเจอกับโสเภณีสาวตัวน้อยซึ่งเพื่อนรักได้ส่งมาบำเรอปรนเปรอสวาทเพื่อเป็นของขวัญแสนหวานในคืนอันเร่าร้อนโดยหารู้ไม่ว่าแม่โสเภณีสาวคนนี้ไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา... หล่อนเป็นอะไรที่คาดไม่ถึง!
เปรมยุตา วิลเลียมสันเดินทางจากรัสเซียมาประเทศไทยเพราะอยากพักร้อนและเที่ยวชมความงามของทะเลใต้แต่กลับถูกลากให้มาเป็นเชลยแบบจำยอมให้กับผู้ชายใจหินที่ไม่มีความอ่อนโยนเลยสักนิดและตอนนี้หญิงสาวก็ซวยสุดขีด! เมื่อกลุ่มคนปริศนาที่ไล่ล่าเขากลับกลายมาไล่ล่าหล่อนด้วย เพื่อหวังจะชิงเอาบางสิ่งบางอย่างที่หล่อนเองก็ไม่ทราบว่ามันอยากจะได้อะไรนักหนา...หนึ่งสิ่งของอันล้ำค่าที่หล่อนมี แต่ไม่รู้ตัว... ...กับหนึ่งสิ่งของอันทรงพลังมหาศาลที่ชายหนุ่มครอบครองอยู่...กำลังสอดประสานพันเกี่ยวให้ต้องหลบหนีจากการตามล่านี้ไปด้วยกัน แต่ระหว่างโสเภณีสาวเนื้อหวานที่พ่วงตำแหน่งทายาทหญิงของมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยติดอันดับโลก กับชายหนุ่มผู้ดุดัน จอมบงการ หยาบกระด้าง เลือดร้อน และอันตรายเหมือนพวกสิงห์มอเตอร์ไซค์จะไม่มีประกายไฟอันเร่าร้อนเกิดขึ้นต่อกันมันก็คงจะแปลกอยู่สักหน่อยทว่า... หล่อนจะกล้าไว้ใจเขามากพอจนถึงขั้นมอบเรือนร่างและพรหมจรรย์ให้ไปหรือไม่เพราะหล่อนไม่รู้อะไรเกี่ยวกับผู้ชายที่แสนเซ็กซี่และดิบห่ามคนนี้เลยสักนิด!
อ้อนวอนผมซีเปรมยุตา อ้อนวอนผม ร้องขอผมออกไปนะคะอัครวินท์!ไม่ออก ตอบพลางขยับลงต่ำ... กดริมฝีปากลงบนหน้าท้องเนียนขาวแล้วเลียวนเป็นวงกลมเบาๆปล่อยนะคะ คนบ้า! ไอ้กุ๊ยข้างถนน! ไอ้คนป่าเถื่อน! ปล่อยนะคะ!ไม่ปล่อย ตอบพลางรัดข้อมือให้แน่นขึ้น บอกสิว่าคุณยังต้องการผมอยู่ เปรมยุตาเบือนหน้าหนี ผมบอกว่าให้พูดมา! ปากขู่ เข่าทั้งสองก็แทรกแยกกลางเรียวขาของหล่อน กะ...กะ...ก็ได้ เปรมยุตาเชิดคางขึ้นก่อนจะสบตาของคนป่าเถื่อนตรงๆ ฉะ...ฉะ...ฉันยังต้องการคุณอยู่ค่ะอัครวินท์หัวเราะหึๆสั้นๆแล้วยิ้มมุมปาก ผู้หญิงโง่!