บุษบาร้อยรัก - ทักษาวารี

คือดั่งดวงดอกไม้ ตกลงมากลางใจอ้าย เป็นดั่งแสงตะเว็น ส่องนำทางให้คนยากฝันนั้นเป็นจริงหรือไม่? คือคำถามที่ต้องการคำตอบในใจหนุ่มดอกไม้นามว่า โมก วงศ์บุษบา มาตลอดหลายปีโมกฝันเห็นสถานที่แห่งหนึ่งพร้อมกับผู้หญิงสวยเหมือนมณีหยาดฟ้ามาหลายปีดีดัก เขาเล่าความฝันให้พี่ชายคนเดียวฟังมาตลอด พุทธลักษณ์พยายามปลอบใจว่า นายอาจไปโผล่ที่บ้านแม่มณีหยาดฟ้าถ้าเป็นอย่างนั้นก็แฝงตัวเข้าไปเป็นคนงาน ไม่นานก็ได้ ซั่ม ลูกสาวเจ้านาย พี่ชายเขาอุปาทานตามสูตรนิยายโรมานซ์ย้อนยุคเป๊ะๆ แต่ครั้นได้มาเมืองในฝันเข้าจริงๆ โมกกลับพบว่าตัวเองยืนโดดเดี่ยวอยู่กลางป่า และได้เจอกับนกสีแดงประหลาดที่มีดวงตาสีน้ำเงินเหมือนเขา พร้อมทั้งกลุ่มคนเถื่อนที่หาว่าเขาคือ ผู้ปกป้อง ซึ่งจะพาคนเหล่านั้นต่อสู้ แรกที่ได้ฟัง โมกรู้สึกเหมือนโดนเข็มนับพันเล่มทิ่มแทง ไม่ได้เจอนางในฝันแล้วยังต้องออกรบเขาเนี่ยนะ! ต้องไปจับดาบ จับหอกสู้รบกับแม่ทัพใหญ่แห่งบุปผานคร!!ดาบเจ็ดสี มณีเจ็ดแสงก็ไม่เห็นจะมีให้สักอย่าง แล้วเขาจะเอาอะไรไปสู้!!!
เอา ขอนไม้ ออกก่อนสิเจ้าคะ นางเอ่ยขึ้นทันทีที่ปากเป็นอิสระ นางไม่ได้หนัก แต่รู้สึกแปลกๆยามมีมันคั่นกลางระหว่างเขากับนางโมกยันตัวขึ้น ทำความเข้าใจกับคำพูดของเธอ อะไรคือขอนไม้? ชายหนุ่มก้มหน้ามองด้านล่าง ในส่วนที่ช่วงขาของเธอกำลังขยับราวต้องการเขี่ยให้มันพ้นไปอา... ขอนไม้!!